SEJARAH PENUBUHAN MALAYSIA

SEJARAH PENUBUHAN MALAYSIA 

PENGAJIAN MALAYSIA

DUB 1012

PUAN MARHAYU BINTI ABDUL JAMAI


NURUL NAJWA BT FARID
14DPM14F2035

FAZIRA BT ABDUL GHANI
14DPM14F2017

NORARFAH BT AMDAN
14DPM14F2049

NURUL SYAZWANI BT SHAMSUDDIN
14DPM14F2055

ANUSHA A/P ARUMUGAM 
14DPM14F2059

PENDAHULUAN

Pada 27 Mei 1961, Perdana Menteri Persekutuan Tanah Melayu iaitu Tunku Abdul Rahman telah mengeluarkan idea untuk menubuhkan sebuah negara yang melibatkan Persekutuan Tanah Melayu dengan wilayah jajahan British iaitu Singapura, Borneo Utara (Sabah),Sarawak dan Brunei. Penggabungan atau penyatuan Persekutuan Tanah Melayu, Sabah, Sarawak dan Brunei pernah dicadangkan oleh pihak British pada tahun 1887. Tetapi cadangan British ini tidak mendapat sokongan kerana tujuan British itu semata-mata untuk menjaga kepentingannya di kawasan rantau. Tunku Abdul Rahman berpendapat bahawa penubuhan Malaysia ini akan mengeratkan kerjasama politik dan ekonomi di antara Persekutuan Tanah Melayu, Singapura, Sabah, Sarawak dan Brunei.

OBJEKTIF

Antara objektif yang terkandung di dalam tajuk ini ialah:


  1. Menerangkan sejarah dan faktor-faktor penubuhan Malaysia.
  2. Membincangkan tentang reaksi Negara-negara yang terlibat ketika pembentukan Malaysia.
  3. Menghuraikan tentang proses-proses pembentukan Malaysia.
  4. Menyatakan tentang kesan penubuhan Malaysia hingga kini.
  5. Membincangkan peningkatan patriotisme di hadapan pelajar terhadap penubuhan Malaysia.

ISI KANDUNGAN


  •    Pendahuluan 
  •    Objektif 
     
      1. Sejarah Penubuhan Malaysia 

      1.1 Latar Belakang Penubuhan Malaysia 
      1.2 Faktor-faktor Penubuhan Malaysia

      2. Reaksi Negara-negara yang terlibat ketika pembentukan Malaysia

      2.1 Sarawak
      2.2 Singapura 
      2.3 Indonesia
      2.4 Brunei

      3. Proses-proses Pembentukan Malaysia
   
      3.1 Jawatankuasa Perundingan Perpaduan Malaysia (JPPM) 
      3.2 Suruhanjaya Cobbold 
      3.3 Jawatankuasa Antara Kerajaan (JAK)
      3.4 Referendum Singapura 

      4. Kesan Penubuhan Malaysia Hingga Kini
     
      4.1 Penyatuan antara kaum
      4.2 Pembentukan masyarakat majmuk

      5. Meningkatkan semangat patrotisme kepada pelajar terhadap penubuhan Malaysia 

      5.1 Menerapkan tentang patriotisme di dalam pelajaran

  •  Kesimpulan
  •  Rujukan 
  •  Lampiran


LATAR BELAKANG PENUBUHAN MALAYSIA

1.1 LATAR BELAKANG PENUBUHAN MALAYSIA

Idea pembentukan malaysia tercetus pada 27 mei 1961 
melalui ucapan yang dibuat oleh perdana menteri
persekutuan tanah melayu ,Tunku Abdul Rahman di Hotel
Adelphi,singapura semasa majlis makan tengah hari .
Tunku Abdul Rahman 
melahirkan idea untuk mewujudkan satu bentuk penyatuan 
ekonomi dan politik yang melibatkan persekutuan tanah
melayu dengan wilayah jajahan British iaitu Singapura,Brunei,Sabah dan Sarawak.

Idea ini dilahirkan atas kesedaran bahawa Tanah Melayu 
dan wilayah-wilayah terbabit untuk mengadakan kerjasama dengan kerajaan British dalam menjayakan pembentukkan gagasan politik 
baru di Asia Tenggara.Usaha pembentukan malaysia telah
menarik perhatian wartawan-wartawan yang hadir dan menimbulkan pelbagai reaksi positif dan
negatif di Asia Tenggara terutama di wilayah-wilayah terbabit.Banyak pihak mendakwa bahawa idea 
pembentukan malaysia oleh Tunku Abdul Rahman ini adalahsecara tergesa-gesa dan mengejutkan tanpa membuat sebarang persediaan awal.Dakwaan ini sewajarnya disangkal kerana sebelum ini Tunku Abdul Rahman telah mengadakan beberapa pertemuan bersama beberapa tokoh yang berkaitan dengan wilayah-wilayah terbabit.
Pertemuan Tunku Abdul Rahman dengan
Lee Kuan Yew di Singapura pada bulan Januari 1961 
manakala dengan senu Abdul Rahman semasa beliau di 
Sabah,Sarawak dan Brunei pada tahun 1960.Pertemuan 
beliau dengan Perdana menteri british,Harold Macmilla pada 1961 di London.Ini membuktikn usul penggabungan wilayah-wilayah terbabit diutarakan lebih jelas,penuh komitmen dan 
berpandangan jauh.

Pada tahun 1887 Lored Brassy iaitu Pengarah
Syarikat Borneo utara menyuarakan pandangan 
agar kerajaan British menggabungkan negeri-negeri 
melayu dan negeri-negeri selat.Namun cadangan ini ditolak.
Kemudian pada 1948 Pesuruhjaya Besar British,Malcom 
Mac Donald mencadangkan Sarawak,Sabah,Brunei,
Singapura dan Persekutuan Tanah Melayu digabungkan.
Cadangan ini juga pernah dilahirkan oleh Mohd.Ghazali
Shafie pada tahun 1954 namun cadangan ini sekali lagi 
tidak dilaksanakan.
Pada tahun 1956 Dato Onn bin Jaafar telah mencadangkan 
persekutuan tanah melayu yang merdeka dinamakan 
Malaysia menurut beliau British akan menggabungkan 
juga Sarawak, Sabah, Brunei dan 
Singapura dengan Persekutuan Tanah Melayu.
Idea gabungan lebih kecil melibatkan hanya tanah
melayu dan Singapura turut diutarakan 
beberapa kali,terutama oleh Ketua Menteri Kedua,
Lim yew Hock.
Lee Kuan Yew pernah mengetengahkan hasrat Singapura
dan Tanah Melayu untuk   bergabung tetapi idea ini tidak 
dipersetujui oleh Tunku Abdul Rahman kerana gabungan
tersebut menyebabkan berlakunya ketidakseimbangan
penduduk.Ini kerana akan melibatkan ancaman kepada
politik tanah melayu kerana jumlah besar masyarakat Cina diSingapura boleh menggugat majoriti Melayu.



1.2 Faktor-faktor Penubuhan Malaysia
Idea penubuhan Malaysia bukan sahaja untuk membentuk 
sebuah negara yang lebih besar.Tunku Abdul Rahman juga
 mengambil kira banyak faktor dalam pemilihan wilayah-wilayah terbabit.Beliau juga mempertimbangkan kesan akibat pembentukan Malaysia antaranya :

1. Faktor Politik

  • Mengelak ancaman komunis.

Penubuhan Malaysia akan menyekat ancaman komunis. Pada tahun-tahun 1960-an pengaruh komunis semakin berkembang di Singapura dan di wilayah-wilayah Borneo. Keadaan ini telah membangkitkan kebimbingan yang serius kepada Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu dan juga Kerajaan Singapura. Bagi menyekat perkembangan ideologi komunis di Asia Tenggara serta menjamin kestabilan politik di kawasan serantau, Kerajaan British dan Amerika Syarikat menyokong penuh penubuhan Malaysia.


  • Memberi kemerdekaan kepada Sabah,Sarawak,Singapura dan Brunei.

Pembentukan Persekutuan Malaysia dapat mempercepatkan proses kemerdekaan Singapura, Sabah, Sarawak  dan Brunei dari jajahan British.

2. Faktor Ekonomi 
Perkongsian Faedah Ekonomi.


Melalui penggabungan wilayah-wilayah akan wujudnya kerjasama ekonomi dan 
perdagangan untuk faedah bersama.Tunku Abdul Rahman 
berpendapat pembentukan Malaysia akan dapat membantu 
mempertingkatkan pembangunan ekonomi terutama di Sabah dan Sarawak yang masih belum maju dari segi ekonomi.Tanah Melayu,
Singapura dan Brunei pula akan menjadi penyumbang 
kepada negeri-negeri berkenaan kerana Tanah Melayu kaya dengan 
sumber bahan mentah seperti bijih timah, manakala Brunei
kaya dengan sumber minyaknya.Pelabuhan Singapura pula akan lebih selamat sekiranya menyertai persekutuan 
malaysia.Secara tidak langsung wilayah-wilayah yang kaya dengan sumber ekonomi boleh membantuwilayah-wilayah anggota yang masih belum membangun.

3.Faktor Sosial
    Keseimbangan Kaum 

Penubuhan Malaysia adalah untuk mengimbangkan jumlah 
dan kadar pertumbuhan kaum di kalangan negeri anggota.Inidapat dilakukan dengan kemasukan sabah,Sarawak dan 
Brunei ke dalam gabungan itu.Jika Tanah Melayu dan 
Singapura sahaja bercantum hal ini akan menghilangkan 
majoriti penduduk Melayu kerana Singapura mempunyai 
80% penduduk bukan Melayu dan apabila bercantum 
dengan penduduk Persekutuan Tanah Melayu penduduk 
melayu akan menjadi golongan terbesar,Pencanuman antaraTanah Melayu dengan Singapura sahaja akan menjadiakn 
peratus masyarakat Cina menjadi 43.5% sementara orang 
melayu menjadi 43%.Justeru apabila penduduk Sabah dan
Sarawak bergabung kaum Bumiputera termasuk orang 
melayu akan menjadi 46.3% sementara orang Cina pula 
akan menjadi 42.4%.Ini bagi menjamin kedudukan orang 
Melayu. Kemasukan Sabah dan Sarawak pula membolehkankumpulan orang Melayu dan Bumiputera kekal sebagai 
kumpulan terbesar.



REAKSI NEGARA NEGARA YANG TERLIBAT KETIKA PEMBENTUKAN MALAYSIA

2.1 SARAWAK             
                     
KETUA MENTERI PERTAMA SARAWAK

  Pada peringkat awal, banyak penentangan kerana mereka melihat tiada faedah yang ekonomi serta merta yang diperolehi daripada pencatuman ini. Parti Negara Sarawak (PANAS) yang diketuai oleh Temenggung Jugah, Parti Rakyat Bersatu Sarawak/Sarawak United People’s Party (SUPP) secara jelas menentang cadangan ini. SUPP terbuka kepada pelbagai kaum tetapi ahlinya terdiri dari kaum cina . SUPP diketuai oleh Ong Kee Hui. Selain itu, parti SNAP dianggotai oleh orang iban dan dketuai oleh Stephen Kalong Ningkar yang turut menentang pembentukan Malaysia. Namun ada yang menyokong pembentukan Malaysia iaitu Barisan Besar Rakyat Jati Sarawak(BERJASA).
   Namun penentangan yang disuarakan tidak lah terlalu menekankan Tunku Abdul Rahman kerana kebanyakannya pihak lebih cenderung untuk memperolehi kemerdekaaan tersendiri sebelum membentuk penggabungan dengan Malaysia

2.2 SABAH (BORNEO UTARA)

Fuad Stephens
Di Sabah juga banyak penentangan pada peringkat awal sehingga wujudnya beberapa buah parti politik yang melaungkan pendapat pada sentiment anti –Malaysia namunpada masa yang sama, terdapat juga sentiment pro Malaysia. Pada bulan Ogos 1961 parti politik yang pertama telah diwujudkan dalam kalangan kaum kadazan, iaitu Pertubuhan Kebangsaan Sabah oleh Donald Stephens. Parti ini menentang Pembentukan Malaysia, malah berjuang untuk kemerdekaan.


Kaum Murut di Sabah menubuhkan Parti yang bergelar Pasok Momogun Kebangsaan Borneo pada bulan Jun 1962.Manakala pada bulan Julai 1962, semasa persidangan Majlis Undangan Brunei, majlis ini menyatakan persetujuan mereka terhadap pembentukan Malaysia.



A.M Azahari penentangan yang hebat dari Parti Rakyat Brunei. A.M Azahari pada amnya lebih berminat

terhadap cadangan penyatuan Borneo Utara  yang melibatkan Brunei,Sabah dan Sarawak yang dipanggil kerajaan Kalimantan Utara. Malahan A.M Azahari berpendapat bahawa  pembentukan Malaysia  merupakan cara kerajaan British untuk mengekalkan pengaruhnya di wilayah wilayah yang pernah dijajah oleh mereka supaya menjamin keselamatan dan penguasaan ekonomi mereka. Namun mereka juga khuatir Brunei akan kehilangan sebahagian besar kekayaannya apabila menyertai gabungan tersebut.


2.4 SINGAPURA


 Penduduk Singapura berminat dengan konsep Persekutuan Malaysia. Pada masa itu Singapura dipimpin oleh Lee Kuan Yew dan Parti Tindakan Rakyat(PAP) menyambut baik rancangan TAR. Pada dasarnya Parti Buruh Singapura bersetuju dari segi prinsip akan tetapi mengaggapnya sebagai suatu perkara yang sukar untuk dilakukan. Selain itu mereka dapat menyelamatkan PAP daripada ancaman pihak kiri.

Parti Rakyat Singapura/United People's Party(UPP) menentang kuat gagasan Malaysia yang menyatakan rancangan TAR sebagai satu rancangan British untuk mengekalkan pengaruhnya. Parti Buruh dalam satu pilihan raya kecil di Hong Lim dan Anson pada bulan April 1961. Lee Kuan Yew bersetuju memasuki Persekutuan Malaysia walaupun tidak dipersetujui oleh sesetengah pihak yang berhaluan kiri dan tetap dengan pendirian mereka untuk menentang gagasan Malaysia.


2.3 INDONESIA

                                          

   Selain cabaran yang datang dari wilayah wilayah yang terbabit dengan pembentukan Malaysia, TAR perlu berhadapan dengan negara negara jiran yang turut menentang penubuhan Malaysia. Menteri luar iaitu Dr Subandrio pernah menyatakan dalam akhbar New York Times pada 13 Nov 1961 bahawa Indonesia tidak menghalang penbuhan akan tetapi sokongan ini tidak lama.


Jeneral Suharto
Beberapa faktor yang mencetuskan penentangan ini yang pertama, Sukarno berasa TAR membelakangi jirannya yang terbesar apabila membuat pengumuman tanpa berunding dengannya. Selain itu, penubuhan Malaysia dipercayai bahawa menggagalkan rancangan Sukarno untuk menubuhkan empayar Indonesia Raya(Melayu Raya).

Ini menyebabkan penglibatannya tentera Indonesia dan bertindak menyerang wilayah wilayah di sempadan Sabah dan Sarawak. Malah sekumpulan tentera didapati dihantar ke patai barat Johor atas tujuan pengintipan. Disebabkan itu, Persekutuan Tanah Melayu telah mengambil langkah bagi mengatasi masalah tersebut, misalnya menubuhkan MAPHILINDO. Walaupun Malaysia dibentuk, negara Indonesia tetap menentang.

Penentangan Indonesia berakhir pada tahun 1965 apabila Sukarno digulingkan oleh Jeneral Suharto. Pada bulan Ogos 1965, Menteri Luar Indonesia yang baharu Adam Malik menandatangani perjanjian damai bagi mengakhiri konfrontasi tersebut.


2.4 FILIPHINA



Presiden Macapagal dan pegawai pegawai tinggi kerajaan menuntut hak Filiphina ke atas Sabah dan juga pernah menuntut British supaya Sabah dikembalikan melalui surat rasmi bertarikh 22 Jun 1962. Hal ini disebabkan mereka menyatakan bahwa Sabah pernah terletak di bawah Kesultanan Sulu(sebahagian dari Filiphina) Namun British tidak melayan tuntutan tersebut dan mengingatkan dalam memorandumnya kepada duta Filiphina di London 24 Mei 1963 bahawa sebarang tuntutan ke atas Sabah sama ada daripada Filiphina atau orang lain akan ditentang oleh British.

Presiden Macapagal telah membuat kecaman secara terbuka terhadap penubuhan Malaysia semasa kongres Filiphina 28 Jan 1963. Hal ini juga memyebabkan hubungan diplomatik antara Persekutuan Tanah Melayu dengan Filiphina terjejas. Selepas penubuhan Malaysia, Filiphina tetap meneruskan tuntutan namun tuntutan tersebut gagal kerana tinjauan dan siasatan membuktikan penduduk Sabah sendiri dengan rela hati menyertai pembentukan Malaysia.


2.5 ISU BRUNEI

Sultan Omar Ali Saifuddin     
  Pada peringkat awal, sultan Omar Ali Saifuddin bersetuju dengan kemasukkan Brunei ke dalam persekutuan Tanah Melayu namun Baginda telah membuat keputusan untuk membatalkan rancangan untuk menyertai Malaysia. Perkara ini disebabkan beberapa perkera kerana tidak dipersetujui iaitu :

  • Menuntut 10 buah kerusi berparlimen
  • Menguasai semua hasil minyak
  • Memegang autonomi hal hal kewangan pada peringkat awal
  • Mengekalkan semua pelaburannya 
  • Mengekalkan kadar cukai yang rendah
  • Meneruskan program pendidikan dan kebajikan 
  • Menuntut keselamatan Brunei dalam Malaysia terjamin
  • Meminta agar kekuasaan Sultan Brunei dalam Majlis Raja raja dikira tarikh Baginda menjadi sultan dan bukannya dari tarikh kemasukan Brunei ke dalam Malaysia 
 Namun tuntutan yang paling utama ialah soal kekuasaan baginda dan soal penguasaan ke atas hasil minyak negerinya. TAR telah mempersetujui semua perkara yang dintayakan oleh Baginda namun Baginda telah mengambil keputusan untuk tidak menandatangani persetujuan. Selain sultan Brunei, A.M Azahari juga menghantar satu memorandum kepada Majlis Mesyuarat Undangan Negeri Brunei bagi menyatakan bantahan Parti Rakyat Brunei.

British didapati menangguhkan perbincangan memorandum dan telah mmbangkitkan kemarahan Parti Rakyat Brunei.

Ia telah mencetuskan pemberontakan bersenjata pada 8 Dis 1962 terhadap kerajaan Brunei sendiri supaya menolak penyertaan mereka. Dalam pada masa itu, Indonesia secara terang menyokng tindakan Parti Rakyat Brunei dan mendapat bantuan Parti Komunis Indonesia(PKI). Namun perkara ini menyebabkan TAR berpendapat kemasukan Brunei  boleh menimbulkan pelbagai masalah politik dan penyertaan Brunei untuk memasuki Malaysia dibatalkan.


2.6 PENYINGKIRAN SINGAPURA

Lee Kuan Yew telah menegaskan sebelumpembentukan Malaysia bahawa walaupun Singapura bersetuju menyertai Malaysia, namun hal hal yang terkandung dalam percantuman tersebut mesti ditentukan bersama rakyat Singapura. Pada 23 Ogos 1961, mesyuarat rasmi telah diadakan antara Singapura dan Persekutuan Tanah Melayu dan mencapai persetujuan atas beberapa perkara.

Soal pendidikan dan tenaga buruh adalah dibawah bidang kuasa Singapura sendiri. Kertas putih juga diisytiharkan secara rasmi pada Nov 1962. Selain itu,perwakilan Singapura yang masuk kedalam dewan Senat ditetapkan pada 15 orang.


Rusuhan pada Julai 1964
Ketika Singapura berada dalam Malaysia , banyak perselisihan faham telah timbul. Antara isu yang ditimbulkan ialah soal ekonomi, parti dan perkauman. Bagi aspek ekonomi Tanah Melayu, Singapura, Sabah dan Sarawak telah bersepakat untuk memajukan sektor perindustrian dan perkilangan bersama. Barang barang yang dihasilkan digunakan dalam negeri dan bukan dieksport ke luar negara. keuntungan yang diperolehi akan dikongsi bersama. Malangnya apabila Malaysia ditubuhkan, tidak banyak kemajuan ekonomi yang dicapai dan perkara ini telah megecewakan Singapura.

 Dalam soal parti dan perkauman pula Parti Tindakan Rakyat yang dipimpin oleh Lee Kuan Yew cuba bertanding dengan PERIKATAN di bawah pimpinan TAR. PAP cuba untuk menarik perhatian orang cina baha MCA tidak mampu untuk membangunkan dan memajukan oang cina. PAP telah menjalankan satu kempen dan PAP dianggap sebagai satu pencerobohan keatas hak istimewa orang Melayu. Selain itu, PAP seakan lupa pengorbanan orang Melayu yang selama ini sanggup berkongsi kuasa dengan orang bukan Melayu serta telah mencetuskan rusuhan 21 Julai 1964. Keadaan
bertambah teruk apabila Singapura memperjuangkan persamaan hak dan kempen 'Malaysia Untuk Orang Malaysia' yang dipimpin oleh Lee Kuan Yew.

Singapura juga telah membentuk United Oppositon Front yang kuat untuk memperjuangkan konsep persamaan hak dan 'Malaysia untuk Orang Malaysia' supaya dapat merealisasikan hasrat ini. Pelbagai usaha telah dijalankan oleh TAR untuk meredakan keadaan tapi malangnya tidak berjaya. Dan akhirnya bulan Ogos 1965, Singapura telah mengambil keputusan untuk keluar dari Malaysia.



PROSES-PROSES PEMBENTUKAN MALAYSIA



Tunku Abdul Rahman

Pada 31 Ogos 1957, Perseketuan Tanah Melayu telah mencapai kemerdekaan. Selepas merdeka, Tunku Abdul Rahman telah mengemukakan cadangan kepada kerajaan British supaya Brunei, Sabah dan Sarawak digabungkan dengan persekutuan Tanah Melayu menjadi Malaysia. Namun, kerajaan British menolak cadangan itu kerana Singapura diketepikan. Sementara itu, Lee Kuan Yew, Ketua Menteri Singapura pada masa itu juga menyarankanpercantuman Singapura dengan Persekutuan Tanah Melayu. Namun begitu, senario politik yang berlaku di Singapura mengubah sikapnya terhadap saranan Lee Kuan Yew. 


3.1 JAWATANKUASA PERUNDINGAN PERPADUAN MALAYSIA (JPPM)

Pada bulan Julai 1961, satu mesyuarat Persatuan Parlimen Komanwel (PPK) Cawangan Tanah Melayu dan Borneo diadakan di Singapura. Semasa mesyuarat ini, pemimpin-pemimpin Persekutuan Tanah Melayu dan Singapura telah mengambil peluang untuk menjelaskan konsep Malaysia kepada perwakilan Sabah, Sarawak dan Brunei yang hadir ke mesyuarat tersebut. Penerangan ini didapati telah mengurangkan salah faham, terutama dalam kalangan pemimpin tiga wilayah tersebut tentang penubuhan Malaysia.

Kesan daripada persefahaman ini, mesyuarat telah bersetuju menubuhkan Jawatankuasa Perundingan Persekutuan Malaysia. Jawatankuasa ini dianggotai oleh wakil-wakil daripada semua wilayah yang terlibat dalam pembentukan sementara Donald Stephens dilantik sebagai pengerusi jawatankuasa tersebut. Namun perwakilan Brunei, menganggap diri mereka hanya sebagai pemerhati kerana ketidaksediaan Brunei menyertai gabungan. 

Secara amnya, jawatankuasa ini berfungsi menerangkan dengan lebih jelas tentang konsep Malaysia kepada orang ramai, khusunya penduduk Sabah, Sarawak dan Brunei. Oleh itu, jawatankuasa akan mengumpul dan membandingkan idea-idea serta pendapat yang dikemukakan berhubung Malaysia. Keterangan-keterangan dan perbincangan akan dilaksanakan dengan lebih giat untuk menyegerakan cadangan rancangan pembentukan Malaysia.

Selain itu, jawatankuasa juga seboleh mungkin berusaha mendapatkan kata sepakat daripada pemimpin-pemimpin politik di semua daerah terbabit. Semenjak pembentukan jawatankuasa tersebut, mereka telah mengadakan perjumapaan sebanyak empat kali, iaitu pertama di Jasselton (Kota Kinabalu sekarang) pada 21 Ogos 1961, kedua di Kuching pada 18 Disember 1961, ketiga di Kuala Lumpur pada 6 Januari 1962 dan keempat di Singapura pada 1 Februari 1962.

Dalam mesyuarat antara jawantankuasa dan usaha-usaha yang dilaksanakan, ramai tokoh dari Tanah Melayu dan Singapura seperti Tunku Abdul Rahman, Ismail Yusof, Dato Ong Yoke Lim dan Lee Kuan Yew memainkan peranan yang sangat penting. Perjumpaan-perjumpaan yang mereka adakan 






3.2 SURUHANJAYA COBBOLD





Suruhanjaya penyiasat Borneo Utara atau lebih dikenali sebagai Suruhanjaya Cobbold telah ditubuhkan selepas satu rundingan di buat antara kerajaan persekutuan tanah Melayu dengan kerajaan British pada bulan November 1961.
Suruhanjaya ini dilantik secara rasmi pada 16 Januari 1962.

Suruhanjaya ini dipanggil Suruhanjaya Cobbold sempena nama ketuanya iaitu Lord Cobbold. Ahli ahli suruhanjaya ini terdiri daripada Lord Cobbold(bekas gabenor bank England),Anthony Bell dan David Waterson mewakili kerajaan British. Dato Wong Pow Nee dan Tan Sri Mohd Ghazali Shafie mewakili kerajaan Persekutuan Tanah Melayu.

Kerajaan British dan Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu bersetuju memasukkan Borneo Utara dan Sarawak bersama dengan lain lain negeri ke dalam Persekutuan Malaysia.

Matlamat penubuhan Suruhanjaya Cobbold ialah untuk

  • menyiasat fikiran rakyat Borneo utara dan Sarawak berkenaan hal ini.
  • membuat syor-syor setelah menimbangkan fikiran itu.


Suruhanjaya ini menjalankan tugasnya selama dua bulan bermula 19 Februari 1962 dan berakhir pada bulan April 1962. Dalam tempoh dua bulan ini, Suruhanjaya Cobbold telah mengadakan 50 perjumpaan di 35 buah tempat iaitu 20 di Sarawak dan 15 di Sabah.

Suruhanjaya ini juga mempelawa dan menerima surat-surat atau memorandum daripada orang ramai untuk menyuarakan pandangan mereka semasa menjalankan tugasnya, Suruhanjaya ini telah menerima lebih darpada 2000 memorandum yang dikemukakan sama ada lembaga bandaran,ketua ketua kaum,Majlis Daerah,parti parti politik,persatuan persatuan,Dewan perdagangan dan pemimpin pemimpin agama

Suruhanjaya Cobbold menamatkan penyiasatannya pada 18 April 1962 dan kemudian mengemukakan sebuah laporan kepada kerajaan British pada bulan Jun 1962.
Lebih kurang 80% daripada penduduk Sabah dan Sarawak menyokong pembentukan ini dan sebahagian besar daripada mereka ialah kaum bumiputera.

Secara Keseluruhannya,bentuk sokongan masyarakat Sabah dan Sarawak terbahagi kepada 3 iaitu:

  • 1/3 daripada dua negeri ini menyokong penih penggabungan tanda syarat
  •  1/3 lagi turut menyokong tetapi dengan syarat syarat dan jaminan tertentu.
  • 1/3 lagi sebahagiannya mahukan kemerdekaan dahulu sebelum bergabung,manakala sebahagian lagi menentang kerana mahu kekal dalam pemerintahan British






3.3 JAWATANKUASA ANTARA KERAJAAN(JAK)


Selepas Suruhanjaya Cobbold membuat laporan yang agak memuaskan tugas untuk merangka syarat-syarat Persekutuan terperinci telah dilakukan oleh sebuah jawatankuasa yang dipanggil Jawatankuasa Antara Kerajaan(JAK) yang diketuai oleh Lord Landowse yang bertindak sebagai pengerusi Tun Abdul Razak.

Laporan yang dibuat oleh jawatankuasa ini menggunakan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu 1957 dan laporan Suruhanjaya Cobbold serta cadangan oleh Jawatankuasa Perundingan Perpaduan Malaysia sebagai asas pada 9 Julai 1993. 

Antara perkara yang menjadi teras utama dalam perlembagaan tersebut ialah 

  1. Agama Islam dijadikan agama persekutuan Malaysia kecuali Sabah dan Sarawak
  2. Bahasa Melayu telah dijadikan bahasa rasmi Persekutuan Malaysia, tetapi kelonggaran diberikan kepada Sabah dan Sarawak untuk menggunakan Bahasa Inggeris dalam perkara perkara rasmi selama 10 tahun selepas kemasukan ke dalam Persekutuan.
  3. Kuasa kawalan imigresen di Sabah dan Sarawak akan diserahkan kepada kerajaan negeri masing masing walaupun dibawah kawalan kerajaan pusat.Tujuannya adalah untuk memberi keyakinan kepada Sabah dan Sarawak bahawa tujuan Tanah Melayu bukanlah untuk menjajah negeri tersebut.
  4. Sistem pendidikan masij dikekalkan sehingga Majlis Negeri membuatn pindaan
  5. Sabah diberikan 24 perwakilan Parlimen,manakala Sarawak 16 dan Singapura 15 buah kerusi



3.4 REFERENDUM SINGAPURA


Singapura turut membuat satu pungutan suara yang dipanggil Referendum Singapura .Kerajaan Singapura membuat keputusan untuk mengadakan referendum sebgai satu cara meninjau pendapat penduduk Singapura untuk mendapatkan kepastian dan pendirian rakyat Singapura berhubung penubuhan Malaysia. Pungutan suara bukan bertujuan membenarkan rakyat Singapura menolak penubuhan Malaysia,tetapi menerima cadangan ini dengan pendirian mereka tertentu.


Kerajaan Singapura membuat keputusan ini kerana yakin akan Malaysia cuma pandangan dan pendirian mereka juga perlu diambil kira .

Dalam pungutan suara ini,rakyat Singapura diberi tiga pilihan iaitu:

  1. Pilihan A-rakyat bersetuju untuk bergabung dengan syaray yang ditetapkan oleh kerjaan Singapura dan Persekutuan Tanah Melayu melalui kertas putih pada bulan November 1961(mendapat 397626 undi)
  2. Pilihan B-Rakyat bersetuju untuk bergabung tanpa syarat dan kedudukan Singapura akan menjadi seperti negeri-negeri Melayu lain dalam Persekutuan Tanah Melayu.(9442 undi)
  3. Pilihan C-Rakyat bersetuju untuk bergabung dengan syarat dan faedah yang hampir sama yang diperoleh oleh wilayah wilayah Borneo (144077 undi)

Sosialis dan pihak komunis yang tidak bersetuju untuk bergabung dengan Persekutuan Tanah Melayu telah memulau pungutan suara dengan membuang undi kosong.Namuh referendum menunjukkan 71% pengundi menyokong pembentukan Malaysia .

Penganalisis sejarah mendakwa bahawa sokongan Singapura disebabkan kejayaan kerajaan PAP meyakinkan rakyat bahawa tiada kemungkinan taraf kerakyatan mereka akan dilucutkan dengan penggabungan ,perdagangan antarabangsa Singapura mungkin merosot jika mereka tidak bergabung dan ancaman komunis tidak akan dapat dibendung.

Secara Keseluruhannya, keputusan menunjukkan rakyat Singapura bersetuju menyertai Malaysia dengan memilih syarat A. Iaitu pilihan yang dicadangkan oleh kerajaan Singapura sendiri.